Do ' the VanBeeks ' have a point? Van Oamaru tot Middlemarch
20 september 2022 - Middlemarch, Nieuw-Zeeland
' So far, so good ' Maria, mijn nicht, schreef me:: ' Mag de wind in de rug zijn en de zon in je gezicht' . En zo is het ook bijna , wind wisselend, maar vaak in de rug. De zon schijnt sinds mijn vertrek uit Tekapo, maar heb deze vaak niet in het gezicht omdat ik nog niet pal naar het Noorden heb gefietst. . De temperatuur in de ochtend is rond het vriespunt en stijgt overdag naar een graad of 12( gisteren al tot 15)
Een enkele keer wat donkere wolken boven de bergen en omdat mij verteld is, dat in NZ op een en dezelfde dag de 4 jaargetijden kunnen plaatsvinden denk ik bij het zien van deze wolken: ' Daar zul je het hebben, fiets ik net in mijn T shirt, moet ik zo onder uit mijn tas mijn winterjack pakken'. Tot nu toe is mij dit bespaard gebleven, het weer had voor mij niet beter kunnen zijn!, prachtig vroeg lenteweer.!
Ik slaap als een os, uren achter elkaar, even een onderbreking de ene keer wat langer dan de andere, en dan tuk ik weer enkele uren door tot zonsopgang. s'Nachts wakker liggen in het donker vind ik niet fijn, zeker niet wanneer er allerlei doemscenarios door mijn hoofd gaan.. .stel dat de truck op een pas mij niet ziet of dat ik meegezogen worden...of dat de rem van mijn fiets tijdens een afdaling kapot gaat!! Dit overkwam mij, de nacht voordat ik aan de fietstocht begon. De angsten waren geheel verdwenen, toen ik na enkele uren wakker werd in vol daglicht.
De "VanBeeks" , mijn neven en nichten, mijn generatie, de dochters en zoons van de 3 broers van mijn moeder, die als jong kind in NZ aankwamen of daar geboren zijn. Het noodlot heeft net als bij ons toegeslagen. Twee neven, beiden genoemd Michael, zijn beiden op 48 jarige uit het leven gerukt. Mijn broer, ons Adrie, op 46 jarige leeftijd.
Ja, de " VanBeeks' hebben gelijk. Er wordt in NZ weinig gefietst, nensen zijn er niet aan gewend om fietsers op de weg tegen te komen . Ook dieren
vinden het heel verrassend om een fietser langs te zien komen. Koeien komen dartelend in kuddes naar de weg gelopen en blijven wezenloos staan staren, lammetjes mekkeren en moederschaap troost ze. Het blijft niet alleen bij koeien en schapen, maar zelfs vogels reageren op mijn fiets. Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat de vogel een australische ekster ( bonte ekster(, die mij het stuipen op het lijf jaagt. De vlucht van deze ekster is luidruchtig en kan zeer goed manoeuvreren. Pijlsnel daalt de ekster uit de boom, richting mijn helm en vliegt daar scheerlings overheen.. Het geluid doet mij denken aan zweepslag, waarmee de ekster angst inboezemt en hiermee zijn nest beschermt.
En zeer zeker, fietsen op de State highways is niet aan te raden, zeker niet wanneer het druk is. Er is een MAAR...hoe verder van de stad, hoe rustiger. In het weekend rijden er beduidend minder trucs, zo ook vroeg in de ochtend. . De beste wegen om te fietsen zijn de backroads, mooi geasfalteerd langs adembenemende natuur met af en toe een passant, die rustig rijdt.
De fietstochten over de backroad langs de kust via Kakanui en vanuit Palmerson naar Middlemarch zullen zeker tot een van mijn hoogtepunten gaan behoren. Deed mij denken aan Swaziland!,!
En ja, de trails,de aangelegde fietspaden geheel afgescheiden van het overige verkeer, zijn parels op zichzelf!! Niet geschikt voor een lichtgewicht fietsje 8 kg met gladde bandjes. maar met een toerfiets 16 kg met extra brede banden kom je ver!! Ik heb zo'n fiets, maar ben daarmee een uitzondering op een trail, alle anderen fietsen op een mountainbike.
Kortom de 'Van Beeks ' praten je niet naar de mond, they call a spade a spade. Dank, dank.
Liefs,
Arie en Ria
Wat een avontuur, we zullen het nog vaak over deze ervaringen hebben. Een goed gevoel dat de Van Beken daar enigszins over je " waken".
Veel plezier, succes, mooie ontmoetingen en heel veel liefs ❤ 💋 Ineke.